Welkom op mijn website.
Ga er voor zitten, neem de tijd en veel plezier !
Als God ons thuis brengt
Afgelopen week heb ik de stilte gevonden in de abdij Koningsoord in Oostelbeek. Een stilte die nog intenser wordt door het zingen van de psalmen in de zeven vieringen van elke dag. Vanwege corona mag er niet meegezongen worden door de gasten. Dat heeft een gelukkige kant. Het voorkomt (mannelijk) geruis bij de geoefende stemmen van de zusters.
Een van de psalmen deze week was Psalm 126. Al vanaf mijn jeugd zit de steeds repeterende zin in mijn onderbewuste: “Als God ons thuisbrengt uit onze ballingschap, dat zal een droom zijn.” Wat je ook persoonlijk overkomt, of wat er aan verschrikkelijke dingen in de wereld gebeuren, uiteindelijk zal God ons thuisbrengen. Dat is onze droom, ideaal, vertrouwen of geloof. Uiteindelijk komt het goed.
Abdij Koningsoord
Deze week heb ik de stilte opgezocht in Abdij OLV van Koningsoord in Oosterbeek bij Arnhem. Bij de gastvrije zusters Trappistinnen is een mix te vinden van stilte, Benedictijnse vieringen, bidden en natuur. Hoe sprekend de cultuur van zwijgen kan zijn…
Lees verder →
Louise Glück krijgt Nobelprijs
Blij verrast dat de dichter Louise Glück de Nobelprijs voor literatuur heeft gekregen. Niet dat ze die gekregen heeft, want ze is zonder twijfel een groots dichter. Maar omdat de prijs haar weer in mijn geheugen laat opduiken. Vaak zocht ik naar vertaalde gedichtenbundels van haar, maar vond ze nooit. De Nobelprijs zou een mooie aanleiding daartoe zijn.
Het Nobelcomité in Stockholm roemt haar voor de ‘poëtische stem die met sobere schoonheid het bestaan van ieder individu universeel maakt’.
Een van haar bekendste gedichten is Snowdrops, uit de bundel The Wild Iris (1992):
Sneeuwklokjes
Ik had niet verwacht te overleven,
aarde die mij onderdrukt. Ik had het niet verwacht
om weer wakker te worden, mijn lichaam
te voelen in vochtige aarde
weer kunnen reageren, me herinneren
na lange tijd hoe weer te openen
in het koude licht
van de vroegste lente –
bang ja, maar weer onder jullie
huilen ja, risico vreugde
in de rauwe wind van de nieuwe wereld.
Hans Sterk fotografeert
Een foto van een plek uit Tilburg die me dierbaar is; van een kerkhof midden in het centrum. De Roomse geschiedenis van de stad gaat vooraf aan het moderne flatgebouw. De verrezen Christus, Engel en zuiltjes zijn opvallend wit gemaakt en kleuren goed met het lichte van de moderne architectuur (?!). Wie staat voor wat? Het geeft een veilig gevoel dat een engel waakt bij het graf van de jongeman die we net daarachter begraven hebben. Christus houdt zijn vaantje stevig vast. Het lange kruis symboliseert dat hij kerkleraar is. Niet vreemd in een stad die zich als onderwijsstad profileert. Met zijn rechterhand geeft Christus de voorbijganger deemoedig de zegen. De kantige hoogbouw verstopt zich achter het groen van de graven, evenals de rondingen van het sombere graf. En er is nog meer te zien op deze prachtfoto.
Emily Dickinson alweer
De gedichten van Emily Dickinson blijven mij in de ban houden. Zeker nu het herfstweer me thuis houdt. Het licht kleurt de regendruppels prachtig. De herfst is bij haar wel kleurrijker (Indian Summer) dan ons grijze najaar. Zo schrijft Emily Dickinson, in mijn vertaling:
De Naam – ervan – is “Najaar” –
De Tint – ervan – is Bloed –
Een Slagader – op de Heuvel –
Een Bloedvat – langs de Weg –
Dikke Druppels – in de Lanen –
En oh, een Wolkbreuk van Vlekken –
Als Wind – het Wolkendek verstoort –
En de Scharlaken Regen uitgiet –
Het spat op Hoedjes – ver beneden –
Het verenigt zich in rossige Poelen –
Dan – dwarrelt het als een Roos – weg –
Op Vermiljoenen Wielen –
Weerstand mondkapjes neemt af
“Dat het dragen van mondmaskers helpt bij het tegengaan van de verspreiding van het coronavirus, daar is elk rationeel mens ondertussen van overtuigd. “Bescherm elkaar”, klinkt het dan. Want het cliché wil dat je een (gewoon) mondmasker vooral draagt voor je medemens, niet zozeer voor jezelf. Maar uit een Amerikaanse studie blijkt nu dat mondmaskers ook de drager zélf beschermen tegen het virus. En dat wie toch besmet raakt, ook meer kans heeft om minder ziek te worden.” Aldus het Vlaamse Nieuwsblad.
En het Belgische Goed Nieuws: “Als iedereen een mondmasker draagt, daalt de verspreiding van het coronavirus drastisch. Dat zeggen onderzoekers van de universiteiten van Cambridge en Greenwich. Alleen lockdowns zullen een tweede golf van covid-19 niet stoppen.”
Brabantse Wal
Ga eens wandelen of fietsen in op de Brabantse Wal, de streek waar ik ben opgegroeid. Zelfs op de warmste dagen van deze zomer heb ik daar gekuierd. Veel herinneringen uit mijn jeugd kwamen naar boven. Voor wie dit prachtige natuurgebed van Brabant niet kent. moet zeker eens op onderzoek uitgaan. Het is bovendien een van de vogelrijkste gebieden van Nederland. En wordt ook wel de groene long van West Brabant genoemd.
De Brabantse Wal is een beschermd natuurgebied in West-Brabant, op de grens met Zeeland en Vlaanderen (België). Het landschap valt op door de steilrand: een abrupte overgang van de hoger gelegen zandgronden naar de lager gelegen zeekleipolders. Deze steilrand (van max 20m + NAP) slingert van Ossendrecht langs Bergen op Zoom tot Steenbergen. Vanaf de steilrand zijn er prachtige vergezichten. Deze steilrand, ook wel zoom genoemd, is waarschijnlijk ontstaan door erosie door de rivier de Schelde. Mogelijk hebben ook afslag door de zee en door afstromend water een rol gespeeld.
Om mee te beginnen:
– Wandel naar de vogelkijkhut bij bezoekerscentrum de Kraaijenberg (onder Bergen op Zoom). Meer informatie op de site van Brabants Landschap. Met wandelroute en overzichtskaartje.
– Of begin een wandeling bij Fort de Roovere (boven Bergen op Zoom). Hoe militaire kampementen door de natuur overweldigd worden. Meer informatie op de site van de West Brabantse Waterlinie.
Veel kuiergenot!
Corona is ENG
#ikdoenietmeermee, dat zou ik ook graag willen: stoppen met alles over corona. Maar #coronastoptniet. Het virus is in opmars en een tweede golf spoelt over ons heen. Kunnen we dat aan? Misschien zijn we beter voorbereid. Maar gaan we wederom in een lockdown? Zorgwerkers overbelast, verpleeghuizen afgesloten, scholen dicht en cafés, restauranten, musea, theaters en zeker ook de economische gevolgen…
Een belangrijke reden voor de sterke stijging van corona-besmettingen is dat velen in ons land (zeker niet alleen jongeren!) te laks zijn geworden waar het de corona-maatregelen betreft. Bijvoorbeeld:
- Voor iedereen boven de 18 jaar: 1,5 meter afstand houden buiten (en binnen voor niet-gezinsleden!): loop ik door een winkelstraat in een grote stad, waar blijft de 1,5 meter afstand?
- Blijf bij klachten thuis en laat je testen: uit ervaring weet ik hoe lastig het kan zijn om een afspraak te maken en hoe lang het kan duren voor er een uitslag is. En natuurlijk zou het (politiek) beter georganiseerd kunnen worden. Toch blijft het noodzakelijk.
- Blijf handen wassen en in je elleboog niezen. Deze routine verwatert gemakkelijk in mijn keuken.
- Vermijd drukte. Ook bij feestjes thuis: maximaal 6 gasten.
- En nog meer: kijk op de site van de Rijksoverheid.
Fotografe Bertien van Manen
Gelukkig is de expositie met foto’s van Bertien van Manen in het Stelijk Museum Amsterdam verlengd tot 20 september. Dus was ik alsnog in de gelegenheid om haar prachtige werk te bewonderen. Een aanrader dus. Ook had ik een goede tip gekregen. Je kunt een rondleiding van de kunstenaar zelf krijgen via de gratis audiotoer. De toelichting die zij geeft bij foto’s verdiept haar werk zeker.
Inkleding, Oirschot, 1983
De kern van alle dingen
Mijn vader las graag in de ‘boekskes’ van Felix Timmermans. In de kantlijn stonden kruisjes bij deze.
De kern van alle dingen
De kern van alle dingen
is stil en eindeloos.
Alleen de dingen zingen.
Ons lied is kort en broos.