Welkom op mijn website.
Ga er voor zitten, neem de tijd en veel plezier !
Amanda Gorman: The Hill we climb
Met dit gedicht gaf Amanda Gorman de inauguratie van Joe Biden een poëtisch vuur. Haar gedicht van de jeugddichter van de VS ontroert. Zeker, het gedicht was lang. Daarom hieronder de Nederlandse vertaling van Katelijne De Vuyst.
De hoge heuvel die ons wacht
Als het dag wordt vragen we ons af
wanneer zien we ooit licht in deze eindeloze nacht?
Elk verlies dat we dragen,
is een zee waar we door moeten waden
We trotseerden de buik van het beest
We leerden dat rust niet altijd staat voor vrede
En dat begrip, de waarde
van wat gerechtig is
Niet altijd rechtlijnig is
Van Pasen gedroomd
Vannacht weer waanzinnig:
Ik droomde dat het de nacht van Pasen was. In de Martinuskerk van Breda, maar het had evengoed de kerk van Effen of Rijen kunnen zijn. Het was donker en alle mensen hadden een kaarsje in hun hand. Ik begon aan mijn preek:
Beste mensen,
Pasen is veel belangrijker dan Kerstmis. Met Pasen gebeurt de essentie van ons christelijk geloof. Kerstmis is het voorportaal van Pasen. De kerstboom ruimen we op, maar Paastakken komen in bloei.
De Paasnacht laat zien waar het in het geloof allemaal om bedoeld is. Want in de grond is het heel simpel. Liefde is alles. God is liefde en god is het aangezicht van alles.
En vervolgens hield ik stil.
Als een mens goed en liefdevol leeft, hoeft die niet bang te zijn voor de dood. Heeft die geen macht over je. Dat is ons katholiek geloof, de weg, de waarheid en het leven. Daarom ging Jezus niet dood toen hij stierf. Zijn liefde was niet kapot te krijgen. Hij is dus echt opgestaan uit de dood.
Werd hij weer levend? Dat valt niet te bewijzen. Op die vraag krijg je gelukkig geen antwoord. Dat moeten we aan kleine kinderen leren: dat er belangrijke vragen waar je geen antwoord op kunt krijgen. En dat dat echt helemaal niet erg is.
Zalig Pasen!
En toen, toen werd ik wakker.
Het eerste wat ik dacht: ik ben toch gepensioneerd…
Hallelujah van Händel in coronatijd
Geniet van de Hallelujah van G. F. Händel.
Meer dan 350 stemmen verenigden zich virtueel in een geweldig lied van optimisme.
(Orquesta Barroca Catalana)
2021: God zit in de cloud
Een nieuw jaar met verwachtingen. Goede voornemens ben ik ontgroeid. Ik raak wel meer kwijt met de jaren. Vandaar dat ik me afvraag waar God gebleven is in het niewuwe jaar. Immers veel kerken waren dicht met Kerst. En onze samenleving is op de vlucht. Waar blijft God als we vluchten voor corona? Gelukkig hebben we God altijd bij ons. In de cloud.
Begin 2021 voelen we ons allemaal als vluchtelingen voor de pandemie. We zijn allemaal een beetje als Kuifje en zijn hondje Bobbie. Het liefst zouden we ons verstoppen voor dat vreselijke monster uit China (ere wie ere toekomt: de vergelijking heb ik van Trump). Hoe kunnen we ons indekken tegen het Covid 19 virus? Waar kunnen we echt schuilen? En natuurlijk mogen wij onszelf hier in Nederland, niet vergelijken met vluchtelingen in Moria op Lesbos. Die hebben helemaal geen schuilplaatsen meer. Daarom: steun voor vluchtelingen blijft hoognodig. Maar onze angstgevoelens en onzekerheid zijn ook niet mis. Misschien kan het grote Geheim van het Leven, God, ons helpen.
Oudjaar
Nu, al een Jaar lang zwerft Ze van Ons weg,
Waar ze blijft, onbekend,
Of Wildernis haar voeten tegenhoudt
Of die Hemelse Sfeer
Heeft geen oog gezien en meegemaakt
We moeten onwetend blijven –
We weten alleen op welk moment van het Jaar
We het Mysterie aanvaarden.
Emily Dickinson 1864
(Origineel)
From Us She wandered now a Year,
Her tarrying, unknown,
If Wilderness prevent her feet
Or that Ethereal Zone
No eye hath seen and lived
We ignorant must be –
We only know what time of Year
We took the Mystery.
Zalig Kerstmis
Dit altaarstuk heeft indruk gemaakt op mij. Ik zag het in New York, in de weken voor de grote corona uitbraak. Het is het middelste deel van een altaar in de kathedraal van St. John the Divine in New York.
Het was in 1990 rond Kersttijd dat Keith Haring dit altaarstuk maakte. Twee weken voor hij stierf aan de gevolgen van AIDS. Het is een van zijn laatste werken: The Life of Christ. Groots, ook qua afmeting van 2 bij 1.5 meter. Uitgevoerd in brons en bladgoud. Negen versies zijn er, waarvan een in New York staat en een in de Saint-Eustache kerk in Parijs.
Wat jij ervan zou zeggen
Vandaag, 8 december, een jaar geleden stierf Annemiek
wat jij ervan zou zeggen
sinds je uit het zicht verdween
vraag ik me nog altijd af
wat jij ervan zou zeggen
want uit het hart is godsonmogelijk
ik blijf je nog aldoor horen
in de melodie van voorbij
maar jouw woorden mis ik zo
een vermoeden wat je zeggen zou
maar dát blijft meer dan ooit open
geen tegenover meer
die mij gaat verrassen
voor het raam bloeit de winterjasmijn
zij heeft nog nooit zo geel gestaan
ik weet wat jij mij zou verzekeren:
“goed snoeien” – jouw hele kunst
heb jij in onze jaren veel afgesneden
van jezelf, misschien ook van mij?
“we hebben wel gebloeid”
en meer hoefde je niet te zeggen
dus witte rozen, schuin afgesneden
heb ik op jouw graf te ruste gelegd
voor liefde die luistert
in de richting waar ik ga
zo heb ik onze eettafel een kwart gedraaid
“onk!” was jouw uitdrukking daarvoor
en wat jij er nu van zou zeggen:
doe het maar
© Adrie Lint
8 december 2020
Jan van Ruusbroec
Ter ere van mysticus Jan van Ruusbroec, op zijn feestdag
(1293 – 2 december 1381)
Jij die in mij woont
met de kracht als van een opspuitende bronwel,
vol sprankelend, levengevend water.
Ik heb het – tot mijn schade en schande – klaar gekregen
om jaar na jaar stenen te verzamelen,
en daarmee die bron in mij te begraven
onder het puin en geruis en eigen drukdoenerij.
Ik moet Jou weer opgraven in mij,
opdelven in mijn diepste diep,
mijn gezicht grondig schoonmaken van jaren lang vuil.
Jij hebt er Jouw gelaat in uitgetekend,
daar waar Jij woont, diep in mij.
Emily Dickinson alweer!
Al vaker kreeg ik de vraag wat mij nou zo intrigeert in de gedichten van Emily Dickinson. Wat maken haar gedichten zo verleidelijk? Rond deze vraag heb ik voor mijn website met haar gedichten een introductie geschreven. Een globale kennismaking met haar poëzie. Misschien dat deze introductie uitnodigt om meer van haar te lezen.
