In het opgaan van de zon
en in haar dalen
gedenken wij hen.

In het spelen van de wind
en de kilte van de winter
gedenken wij hen.

In het openspringen van de knoppen
en in de wedergeboorte van de lente
gedenken wij hen.

In het azuur van de lucht
en in de warmte van de zomer
gedenken wij hen.

In het ruisen van de bomen
en in de schoonheid van de herfst
gedenken wij hen.

Wanneer wij vermoeid zijn
en behoefte hebben aan sterkte
gedenken wij hen.

Wanneer wij verlaten zijn
en ziek van hart
gedenken wij hen.

Wanneer wij vreugde voelen
die we willen delen
gedenken wij hen.

Zolang wij leven,
zullen ook zij leven.

Want zij zijn nu een stuk van onszelf,
als wij hen gedenken.