Klagen als uitdrukking van hoop
In deze zomer vind je (nog) geen diepzinnige artikelen van mijn hand. Mijn hoofd is met poëzie bezig, vooral gedichten en leven van Emily Dickinson. Wel vond ik een sterk artikel van Dominicaan en hoogleraar Erik Borgman op de site van het Goede Leven.
Klagen als uitdrukking van hoop begint met:
“Ik schaam mij er regelmatig voor. Ik ben geen zwartkijker en ik wil ook niet zo overkomen, maar ik kan het niet helpen. Als ik naar onze samenleving kijk, als ik mij deel van onze samenleving voel, staat het huilen mij nader dan het lachen. Van alle kanten wordt gezegd en nog eens herhaald dat we zo’n prachtig land hebben. Dat we zoveel vooruitgang hebben geboekt, dat we zo welvarend zijn, dat ons leven veiliger is dan ooit tevoren. Er zijn heel veel cijfers om dat te onderbouwen. Maar ik voel iets heel anders.”
