Verschillende soorten van verdriet vragen ieder om een eigen naam. Pijn en zeer voelen anders dan bedroefdheid. Triestheid hoeft geen treurnis te zijn. Zit je in zak en as wanneer je depressief bent? Verdriet kan knagen, spijten, verstommen. Rouwen – zo weet ik maar al te jammer – is gestold verdriet, Het is verdriet waar je niet goed bij kunt. Het komt en gaat wanneer het wil. Vooral: Je kunt het niet delen met degene om wie je rouwt. Het voelt als kaarsvet: het blijft druppen en vastzitten. Je huilt het nooit van je af.

Het is daarom dat deze foto, gemaakt door Lynne Leegte op mijn huistafel staat. Kunstenares Lynne Leegte (geb. 1965 in Luton, GB) werkt en woont in Den Haag. Zij maakt sculpturen en foto’s of allebei tegelijk. Haar werk gaat vaak over vergankelijkheid en dood, maar raakt ook de sfeer van troost. Zij verbeeldt de kwetsbaarheid van het leven in alle schoonheid (lynneleegte.com).