Stil om mij

Jouw woorden omarmden mijn zwijgen
toen je nog leefde;
dagelijks met mij sprak
of je zielsgeheimen voor mij uitvouwde
en zelfs wanneer je tegen mij schreeuwde.

Nu jouw huid in de aarde ligt
en de grond jouw klank verstomt,
knijpt mijn keel dicht:
wie deelt nu mijn woorden,
omsluit mijn stilte?

Nu jouw klank steeds meer overgaat in stilte,
is het jouw zwijgen die mij spreekt.
Het blijft zoveel van liefde
waarmee ik het moet doen.